...ή, ποιος βλάκας "ξορκίζει" τη βλακεία του, αποκαλώντας τους άλλους βλάκες;
«Φανατικός» αναγνώστης της γνωστής άκρως φιλοκυβερνητικής εφημερίδας της Καρδίτσας, είναι τις τελευταίες μέρες, φίλος και συνάδελφός μου. Χθες το μεσημέρι στο τσιπουράδικο που αράξαμε, μόλις παραγγείλαμε τα πρώτα, την έβγαλε από την τσέπη του, την ξεδίπλωσε και κραδαίνοντάς την μας… «απείλησε» ότι θα διαβάσει το άρθρο του εκδότη της!!!
Άρχισε να αντιδρά η παρέα, ο φίλος γιουχαϊστηκε αρκετά, αλλά (σίγουρος καθώς ήταν) δεν πτοήθηκε! Σε μερικά δευτερόλεπτα, καθώς ησύχασαν τα πνεύματα, πήγε στην 5η σελίδα και άρχισε να μας διαβάζει το… άρθρο του εκδότη της εφημερίδας, ο οποίος «μπούχτισε» λέει από «τα μνημόνια και τα άλλα σχετικά» και σήμερα θέλει να μας πει… αρχαία ανέκδοτα!!!
Τα βρήκε λέει στο ίντερνετ, «είναι πνευματώδη και διδακτικά», «μας χαρίζουν το γέλιο αλλά εκφράζουν και το αρχαίο ελληνικό πνεύμα, στην πιο χαριτωμένη μορφή του»!!!
Στη συνέχεια του.. «άρθρου» του, πάνω από μισή σελίδα, μας παραθέτει καμιά δεκαριά τέτοια ανέκδοτα…
………………………….
Από το παραδοσιακό τσιπουράδικο της Καρδίτσας, βρεθήκαμε στη τζαμαρία – γραφείο στο σπίτι του φίλου, για καφέ. Εδώ, δυο μας στο γραφείο –γυναίκες και παιδιά στο σαλόνι- αποφασίσαμε να σας μεταφέρουμε την φοβερή εμπειρία μας με τα άρθρα – ανέκδοτα του «φοβερού και τρομερού» εκδότη της Καρδίτσας, τα οποία διαβάζαμε νωρίτερα στο τσιπουράδικο τρώγοντας τους θαλασσινούς μεζέδες μας και γελώντας – όχι τόσο μ’ αυτά, όσο με την… πολιτική «οξυδέρκεια» του εκδότη – δημοσιογράφου και το βαθύ πνεύμα πολιτικο-ιδεολογικής ανάλυσης (λέμε τώρα) των επίκαιρων γεγονότων (ποιων;)!!...
Ξεκινήσαμε να γράφουμε το κείμενο, που θα πάρει τη θέση του στις αναρτήσεις του Ντάβανου, έχοντας ακόμα τη γλυκιά ζαλάδα του εθνικού μας ποτού – χωρίς γλυκάνισο!!
Γράφοντας το πρώτο κομμάτι, ο φίλος μού έδειξε και κάποια άλλα από τα τελευταία φύλλα της συγκεκριμένης εφημερίδας, λέγοντάς μου ότι «ο τύπος έχει παραφρονήσει». Εκεί μου αποκάλυψε ότι από τη μέρα που «έσκασαν» οι καταργήσεις – συγχωνεύσεις σχολείων, τα έβαλε με τους δασκάλους και τους καθηγητές, σε καθημερινή βάση, κι ακόμα δεν σταμάτησε.
Μου έδειξε κάποια δημοσιεύματα.
Τα πρώτα από αυτά τα είχα υπόψη μου, αφού είχαμε λάβει από αναγνώστες του Ντάβανου, εκπαιδευτικούς, κάποιες διαμαρτυρίες – τις οποίες και δημοσιεύσαμε την προηγούμενη εβδομάδα.
«Μάλλον δεν είναι ώρα να ασχοληθούμε περισσότερο αυτή τη στιγμή μ’ αυτά, αλλά αν θέλεις πάρε τις εφημερίδες και δες τες σπίτι σου και κάνε ό,τι θες», μου είπε ο φίλος. Ο καφές ήρθε και σταματήσαμε για λίγο να τον απολαύσουμε.
……………………………..
Ο φίλος δεν άντεχε!
«Τα αρχαία ανέκδοτα», μας λέει, «αντικατέστησαν τις χθεσινές ρήσεις σημαντικών προσώπων (αρχαίων και νεώτερων) για τη… βλακεία!!
Ο άνθρωπος, προφανώς δεν έχει τι να γράψει και το έριξε στο ίντερνετ, όπου βρίσκει διάφορα πράγματα και τα παρουσιάζει στους αναγνώστες του ως πολιτικά άρθρα!!
Αποκαλυπτικό:
Ο εκδότης τα έχει με κάποιο δημοσιογράφο προφανώς, γιατί ξεκινάει με τη φράση «τελευταία δέχομαι ένα πόλεμο από δημοσιοκάφρο της Καρδίτσας…».
Ο …δημοσιοκάφρος, όπως τον χαρακτηρίζει ο φοβερός εκδότης και αναλυτής – αρθρογράφος, «νομίζει ότι είναι ειδήμων, τα ξέρει όλα και κυρίως προσπαθεί να κάνει το άσπρο μαύρο με σκοπό να προστατεύει τους κολλητούς του. Αρχικά νόμιζα ότι είναι έξυπνος και κάνει ό,τι κάνει για ιδίον όφελος…» (ΩΧ το μάτι μου!!!!)
Στη συνέχεια, ο εκδότης μας λέει πως ο δομοσιοκάφρος τον οποίο κυνηγάει δεν είναι έξυπνος και πως τον πήρε χαμπάρι όλος ο κόσμος και ότι εκτίθεται καθημερινά και ότι αυτό είναι σε βάρος του και σε βάρος του μέσου που εργάζεται!!
Ο εκδότης – αρθρογράφος, δηλώνει πως δεν θα ασχοληθεί άλλο με τον… «δημοσιοκάφρο» (!!!) και πως του στέλνει (στη συνέχεια του άρθρου του) ένα τελευταίο μήνυμα και καλό είναι να το πάρει (ο δημοσιο-κάφρος… το μήνυμα…) αλλιώς «κακό του κεφαλιού του»!!
Ο Χριστός και η Παναγία!!
Του (μας) παραθέτει λοιπόν στα 2/3 της σελίδας, άπειρα αποφθέγματα σημαντικών προσωπικοτήτων για τη βλακεία, τα οποία προφανώς βρήκε στο ίντερνετ πατώντας σε ανάλογο site (όπως το «σαν σήμερα») τη λέξη «βλακεία» στις «Ρήσεις»… Από εκεί, copy και «κλέψει» και συγκόλληση στο… άρθρο – πολιτική ανάλυσή του!!!
Σημείωση 1: Γιατί δε μας εξηγεί ο περί ου ο λόγος εκδότης, τι είναι αυτό που τον χωρίζει, το κακό που του έκανε (προφανώς) ο δημοσιογράφος; Πώς γίνεται ένας εκδότης και δημοσιογράφος να βρίζει κάποιον (όποιον!) δημοσιογράφο, χωρίς να εξηγεί στους αναγνώστες του, ποιο είναι το παράπτωμα του συναδέλφου του; Ποιος χάνει από αυτή την τακτική του εκδότη; Ο «δημοσιοκάφρος» ή ο ίδιος;
Σημείωση 2: Τα διάβασε άραγε ο εκδότης μας τα αποφθέγματα για τη «βλακεία»; Αν τα διάβασε, δεν κατάλαβε ότι (τα πιο πολλά έστω) αφορούν τον ίδιο;
ΥΓ. Μάλλον ο καφές μάς έφερε στην… προτεραία κατάσταση!! Σα να το σοβαρέψαμε στις τελευταίες παραγράφους… Καιρός να αναρτήσουμε το κείμενο, δίνοντας το λόγο μας, πως θα επανέλθουμε στα δημοσιεύματα αυτής της επικίνδυνης φυλλάδας, που αποτελεί ένα κακέκτυπο της Αυριανής 20 χρόνια πριν. Θα επανέλθουμε, γιατί βλέπουμε πολλές ακρότητες και διάφορα «μούσμουλα» στις σελίδες της…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου