Κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαινε δεύτερος;

Του Θανάση Μπαρτσώκα

Συζητώντας πριν  λίγες ημέρες, κατά την προσφιλή μας συνήθεια, με τον αγαπημένο μου σ. Γιώργο, πρώην Δήμαρχο  σε δύσκολες  εποχές του μαρτυρικού Διστόμου, μου  ανέπτυξε μια σκέψη του με μεγάλη ίσως γι αυτή την εποχή, πολιτική σημασία.

Μου είπε λοιπόν ο Γιώργος απλά:  για φαντάσου  τις  πιθανές εξελίξεις εάν ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές αναδεικνυόταν αξιωματική αντιπολίτευση και τον  σ. Τσίπρα σε αυτό το θεσμικό ρόλο.

Του υποσχέθηκα να δειγματίσω την πρότασή του για  την αποδοχή που θα έχει σε απλούς ανθρώπους διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων και να μελετήσω όλες τις χθεσινές δημοσκοπήσεις.
Όσον αφορά το πρώτο θέμα δηλ. της αποδοχής από απλούς ανθρώπους καταθέτω ότι η αποδοχή ήταν κάτι πολύ περισσότερο από εντυπωσιακή και όσον αφορά τις δημοσκοπήσεις κατέδειξαν ότι η σκέψη του Γιώργου είναι εφικτή και ρεαλιστική.
Με τη δική μου λοιπόν ματιά προσπαθώ να αναλύσω το πλεονέκτημα της σκέψης.
Τα ευρήματα  που προκύπτουν από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις είναι πολλά αλλά θα μείνω σε κάποια κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά σημαντικά.
Το πρώτο είναι η εκφρασμένη, για πρώτη φορά σε τεράστιο ποσοστό , θέληση για μια κυβέρνηση των δυνάμεων της αριστεράς
Η άποψη αυτή πολύ σύντομα, με αυτά που σχεδιάζονται για το λαό χωρίς το λαό, θα αποκτήσει ηγεμονικά χαρακτηριστικά, πάντα όμως με κάποιες προϋποθέσεις  με πιο βασική ότι η  ενότητα στη δράση  της αριστεράς,  αποτελεί στρατηγική θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που περιλαμβάνει αντιστάσεις, ρήξεις, ανατροπές με συγκεκριμένο αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, ανοιχτό σε πάρα πολλά καινούργια που θα φέρει η νέα εποχή, χωρίς θέσφατα  και μονόδρομους και που κυρίως θα ετοιμάζει και θα θωρακίζει το λαό μας για μεγάλες και νικηφόρες μάχες.
Στην πραγματικότητα αυτή η άποψη και στην περίπτωση ιδιαίτερα που θα έχει ευτυχή κατάληξη όχι μόνο δεν αντιστρατεύεται τον στρατηγικό μας στόχο της ενότητας της Αριστεράς, αντίθετα διαλεκτικά τον αλληλοεξαρτά, τον υποβοηθά και τον κάνει πιο εφικτό να επιβληθεί από τα κάτω, από τον κόσμο της Αριστεράς και όχι μόνο, μιας και προς το παρόν την αρνούνται κάποιες ηγεσίες.
Αν η πρόταση όμως είναι μόνο επικοινωνιακού χαρακτήρα τότε  ας ετοιμαστεί ο καθένας μας για μοναχικές διαδρομές.
Πάντα λοιπόν με αυτή την προϋπόθεση  και αφού ακόμα δεν είναι ώριμα τα πράγματα για μια κυβέρνηση της αριστεράς, ας ξαναγυρίσουμε στα πλεονεκτήματα της  σκέψης  του Γιώργου.
Αν ο λαός μας στις  6 Μαΐου επιλέξει την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης από τις  μνημονιακές δυνάμεις,  αυτό δεν θα είναι καταστροφή όπως ισχυρίζονται οι «μαύροι  λιμνοκόρακες»,  αλλά κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις πολύ θετική εξέλιξη για τον τόπο.
Αν πάλι σχηματιστεί κυβέρνηση είτε με τον Σαμαρά  και υπουργούς αντί των «κηπουρών»,  τους «σεκιουριτάδες»  τύπου  Λαζαρίδη, Κρανιδιώτη, Μηταράκη Συμπιλίδη κλπ    είτε τύπου  Παπαδήμου με δήθεν τεχνοκράτες, όργανα των χυδαίων αγορών, τότε σκεφτείτε αν θέλετε  να υπάρχει πραγματική αντιμνημονιακή και αντινεοφιλελεύθερη αξιωματική αντιπολίτευση.
Με βάση το Σύνταγμα  μας ο αρχηγός  της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει θεσμικό ρόλο και εξαιρετικά  σημαντικές δυνατότητες
Φανταστείτε λοιπόν όχι μόνο τη βουλή και τους αγώνες  αλλά και τη διεθνή διάσταση.
Θα αποκλείουν  «τα άβατα»  τον αρχηγό της  αξιωματικής αντιπολίτευσης της αριστεράς;
Σκεφτείτε ότι τα νέα μέτρα που έχουν ήδη εξαγγελθεί για μετά τις εκλογές, μέτρα ακόμη μεγαλύτερης εξαθλίωσης του λαού δεν θα είναι εύκολο να περάσουν.
Σκεφτείτε τι παρεμβάσεις θα μπορούν να γίνουν στην ΕΕ και τι μεγάλη βοήθεια θα μπορούσε να δοθεί στα κινήματα ανυπακοής σε ολόκληρη τη Γηραιά μας ήπειρο
Σκεφτείτε τις δυνατότητες παρέμβασης μέσα από μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική  και στα 4 σημεία του ορίζοντα. Γιατί κάποτε θα μάθουμε για τη Λέρο, τη Σύρο, τις δυνατότητες μιας αναγεννημένης γεωργικής παραγωγής και σε άλλες    αγορές και τις δυνατότητες για τον τουρισμό μας χωρίς επαχθείς όρους ξεπουλήματος.
Σκεφτείτε λοιπόν με όρους Πατρίδας γιατί
η δική μας πατρίδα είναι
« όλοι οι  δρόμοι του κόσμου
που στα πλάγια τους
κοιμούνται οι σκοτωμένοι του
αγώνα μας»
Σπάρτακος, Μαρίνος Αντύπας, Κομμουνάριοι, Τσε, Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Αλιέντε, Λαμπράκης, ατέλειωτος ο κατάλογος.
Σκεφτείτε λοιπόν με όρους πραγματικής ανάπτυξης, γιατί η ανάπτυξη είναι κυρίως αποτέλεσμα της ανθρώπινης εργασίας και σας μιλούν σήμερα  για ανάπτυξη αυτοί που δολοφονούν καθημερινά την κυριότερη επένδυση  για την ανάπτυξη, τους νέους ανθρώπους
Σκεφτείτε λοιπόν με όρους μέλλοντος γιατί μιας και χθες  ήταν η επέτειος της γέννησης του αγαπημένου  ποιητή που έγραφε:
«το μέλλον το κρατάμε
Στα χέρια μας, όπως
κρατάμε στην τσέπη μας
τα κλειδιά του σπιτιού μας.
ΥΓ. Εξοργίστηκα τόσο από τον πολιτικό νάνο Χρυσοχοϊδη  που  χωρίς ίχνος ντροπής  δήλωσε ότι ο Τσίπρας  φταίει για την άνοδο της  Χρυσής Αυγής , γι αυτό ας ανακινηθεί παλιότερο άρθρο μου με τίτλο «τα περίεργα αποτελέσματα της Καισαριανής» για να καμαρώσει τους πραιτοριανούς του τη Διεύθυνση αστυνομικών επιχειρήσεων Αττικής (ΜΑΤ,  ΜΕΑ  κλπ) και βέβαια όχι την υπόλοιπη ελληνική αστυνομία.
*Ο Θανάσης Μπαρτσώκας είναι πρώην δήμαρχος της Καισαριανής