Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Να σηκώσουμε το γάντι για το ΑΠΘ... Επιτέλους!

Η επίθεση επικεντρώνεται ειδικά στην Πρυτανεία του ΑΠΘ επειδή εφαρμόζει, δείχνει δηλαδή έμπρακτα ότι είναι εφικτό, ένα άλλο υπόδειγμα διοίκησης και διαχείρισης του δημόσιου Πανεπιστήμιου

Του 
Γιώργου Φουρτούνη *

Έχω την αίσθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εκτιμήσει όσο θα έπρεπε ένα γεγονός που διαρκώς κλιμακώνεται μπροστά στα μάτια μας. Μιλώ για τη γενικευμένη και συστηματική επίθεση εναντίον της Πρυτανείας του ΑΠΘ, η οποία αποτελεί επιλεγμένο στόχο μιας άνευ προηγουμένου επίθεσης. 

Σε πρώτο επίπεδο, η επίθεση εκδηλώνεται με έναν ορυμαγδό δημοσιευμάτων: οιονεί λούμπεν έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μέχρι τα πλέον καθεστωτικά συγκροτήματα και τις πλέον έμπιστες γραφίδες τους, διαρκώς εφευρίσκουν ή ανακυκλώνουν ανυπόστατες «καταγγελίες» περί κακοδιαχείρισης, ακόμα και διασπάθισης των οικονομικών του Πανεπιστημίου. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι «καταγγελίες» παραμένουν αδιαπέραστες στις τεκμηριωμένες ανασκευές της Πρυτανείας (βλ., άκρως ενδεικτικά, τη συνέντευξη Tύπου [mms://video.auth.gr/auth_rector-press-conference_2012 ], όπου επιδόθηκε στους δημοσιογράφους ογκώδες ντοσιέ με όλα τα σχετικά παραστατικά, ή την εφ’ όλης της ύλης απάντηση του αντιπρύτανη Γ. Παντή στην Αυγή (στο ένθετο «Παιδεία και Κοινωνία» του Σεπτεμβρίου»), ανασκευές που συστηματικά θάβονται.

Η συντονισμένη επίθεση δεν μπορούσε να μην αξιοποιηθεί από το υπουργείο (με μια «ενοχοποιητική» χειρονομία φρόντισε να καλέσει το πρυτανικό για μια ιδιότυπη «ενημέρωση», που περισσότερο έμοιαζε με κλήση σε απολογία), το ΣΔΟΕ και την εισαγγελία, που σε αλλεπάλληλες παρεμβάσεις τους ψάχνουν απεγνωσμένα να στοιχειοθετήσουν μια κάποια υπόθεση. Σε αυτά ας προσθέσουμε και μια απεργία σε ένα «καταλληλότερο» τάιμινγκ, όπου τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων γίνονται όχημα για την υπονόμευση της απόπειρας της Πρυτανείας να καταργήσει τους εργολάβους και να αναλάβει το ίδιο το ΑΠΘ την καθαριότητα του ιδρύματος, με μεγάλο οικονομικό όφελος.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι στην υπόθεση της συντριβής της Πρυτανείας του ΑΠΘ έχει επενδυθεί τεράστια πολιτική ενέργεια, από δυνάμεις που εν πολλοίς αποτυπώνουν το μπλοκ των πολιτικών και κοινωνικών αντιπάλων της μαχόμενης Aριστεράς. Η μέθοδος που απαρασάλευτα ακολουθείται είναι η πολιτική απομόνωση της Πρυτανείας και το ανελέητο σφυροκόπημά της με όλα τα μέσα, χωρίς ηθικούς ή δεοντολογικούς ενδοιασμούς. Όλα τα σφυριά στο ίδιο αμόνι, με στόχο ένα μείζον πολιτικό αποτέλεσμα, αν κρίνουμε από την ένταση, την έκταση και τον συντονισμό του εγχειρήματος.

Η ερμηνεία του γεγονότος δεν μπορεί να είναι απλή. Μια προφανής όψη της έχει να κάνει με την τρέχουσα νεοφιλελεύθερη και μνημονιακή στρατηγική συρρίκνωσης και αλλοίωσης της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, με όπλα την ασφυξία μέσω οικονομικού στραγγαλισμού και δραματικής μείωσης του προσωπικού, αλλά και την πλήρη απαξίωση των πανεπιστημίων, στα οποία θα επιχειρηθεί να φορτωθεί η συνεπαγόμενη πλήρης απορρύθμιση της λειτουργίας τους. Το ΑΠΘ είναι απολύτως κρίσιμο εν προκειμένω, λόγω του μεγέθους, της κεντρικότητάς του, αλλά κυρίως επειδή πρωτοστάτησε στους αγώνες εναντίον αυτής της διαδικασίας.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Η επίθεση επικεντρώνεται ειδικά στην Πρυτανεία του ΑΠΘ επειδή  εφαρμόζει, δείχνει δηλαδή έμπρακτα ότι είναι εφικτό, ένα άλλο υπόδειγμα διοίκησης και διαχείρισης του δημόσιου Πανεπιστήμιου: παρά τις ιλιγγιώδεις περικοπές στη χρηματοδότηση, πρόταξε την απαραμείωτη συνέχιση της πανεπιστημιακής διαδικασίας, εκπαιδευτικής και ερευνητικής, για τον ίδιο αριθμό ακαδημαϊκών μονάδων και φοιτητών. Για να το καταφέρει, χρειάστηκε να μειώσει δραστικά τις λειτουργικές δαπάνες, να δημιουργήσει υποδομές εξασφάλισης ιδίων εσόδων και να αξιοποιήσει επωφελώς μέρος των αποθεματικών. Παράλληλα, αυτή η αναδιανομή πόρων έγινε με γνώμονα κοινωνικές ανάγκες, κυρίως των χειμαζόμενων από την κρίση φοιτητών και των οικογενειών τους, διατηρώντας στα ίδια επίπεδα τη φοιτητική μέριμνα (σίτιση, στέγαση, θερινή κατασκήνωση κλπ.). Αυτό είχε ως συνέπεια τη σφοδρή αντίδραση ενός μπλοκ εδραίων, βαθιά ριζωμένων και δικτυωμένων συμφερόντων, με στηρίγματα εντός και εκτός ιδρύματος, ικανών να κινούνται με άνεση στην γκρίζα ζώνη μεταξύ του ανήθικου και του παράνομου, φτάνοντας ακόμα και σε πρακτικές μαφίας (από στήσιμο σκευωριών μέχρι την πυρπόληση του αυτοκινήτου του αντιπρύτανη, νύχτα, κάτω από το σπίτι του). Εξασφάλιση του δημόσιου αγαθού, λοιπόν, διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος, ανακατανομή προτεραιοτήτων με κριτήρια ακαδημαϊκά και κοινωνικά, ρήξη με κατεστημένες ισορροπίες στο ίδρυμα και την πόλη – ας μη διστάσουμε να το πούμε: η πολιτεία της Πρυτανείας συνιστά υπόδειγμα αριστερής διοίκησης και διαχείρισης, έναν αριστερό εξορθολογισμό (γιατί οι εξορθολογισμοί δεν είναι ουδέτεροι, έχουν πάντα πολιτικό και ιδεολογικό πρόσημο), που συγκρούστηκε με μια πανίσχυρη διαπλοκή, οικονομική, πολιτική, μιντιακή.

Αναμνήσεις από το μέλλον: έχουμε εδώ μια μικρή προκαταβολή, σε μικρογραφία, των καθηκόντων, των δυσκολιών και της λυσσαλέας αντίδρασης που θα αντιμετωπίσει μια αριστερή διακυβέρνηση της χώρας. Και αυτό, νομίζω, κάνει περισσότερο κατανοητή τη μείζονα εμβέλεια μιας ενδεχόμενης ήττας της Πρυτανείας, εξηγεί γιατί η στοχοποίησή της έχει αναχθεί σε κεντρική πολιτική επιλογή των αντιπάλων της αριστερής προοπτικής. Ο πολιτικός μας χώρος οφείλει να απαντήσει ευθέως, με ανάλογη ένταση και σε όσο το δυνατό υψηλότερο επίπεδο, να δεξιωθεί το εγχείρημα της Πρυτανείας, να αναδείξει τη μεγάλη σημασία του για τη συνολική υπόθεση της Aριστεράς. Οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να σπάσει τη συστηματική απόπειρα πολιτικής απομόνωσης της Πρυτανείας. Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα ήταν πολύ σημαντική, αλλά, όπως φαίνεται, δεν αρκεί. Η πολιτική απάντησή μας πρέπει να αρθεί στο ύψος της επίθεσης του αντιπάλου.

Η υπόθεση μας αφορά, είναι δική μας. Η ειρωνεία είναι ότι οι άλλοι μας τη χαρίζουν, προσδοκώντας βέβαια την ήττα της («να τελειώνουμε με την Πρυτανεία του ΣΥΡΙΖΑ», λένε, όλο και περισσότερο, όλο και πιο ανοιχτά). Εμείς, θα αναλάβουμε αυτή την υπόθεση και θα την υποστηρίξουμε όσο της αξίζει; Θα σηκώσουμε το γάντι;

* O Γιώργος Φουρτούνης διδάσκει φιλοσοφία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο


Πηγή: Ενθέματα Αυγής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου